Jour deux

De zon kwam op, de wolken bleven wat hangen en na een gezellige nacht kwamen de eerste niet helemaal uitgeslapen gezichten tevoorschijn. De nacht was korter dan gedacht! De campingwinkel opent om 08.00 uur, de warme baguettes en croissants werden ingeslagen en met overgave verorberd. Klaar om van start te gaan en zo geschiedde: om 08.30 uur vertrok de bus richting het metrostation. En bij de eerste instap? 3 docenten en 4 leerlingen buiten de metro. Oeps! Gelukkig wisten de leerlingen precies waar ze uit moesten en was het erg grappig om elkaar zo uit te zwaaien. Na onze hartstochtelijke hereniging zetten we koers richting Le Sacre Coeur. Groots, indrukwekkend en nieuw. Straatverkopers die je een high-five willen geven maar direct iets om je arm binden dat je dan dus ook 'moet' kopen. Stefan wist zich net te ontworstelen aan een armbandje! Maar ook afdingen totdat je een ons weegt en maar liefst 6 Eiffeltorentjes weten te bemachtigen voor maar (!) 1 euro!

Vervolgens op naar het Place du Tertre, het plein van de kunstenaars in Montmartre. Daarna meteen door naar de volgende stop en tweede klim van deze week: De top van L'Arc de Triomphe. Onder de bezielende leiding van Mevrouw van de Weg en Mevrouw Jans stevenden de leerlingen de Arce de Triomphe op alsof het de Bastille was! Met zweetdruppels op het voorhoofd konden we het prachtige uitzicht rustig bekijken. De Capellen vlag is aan de Arc gehangen, bij wijze van overwinning, en er is gezwaaid naar de wat mindere dappere leerlingen die beneden op ons bleven wachten. Na de klim, indrukken en het wandelen waren we toe aan eten. Een uur de tijd om op of om de Champs Elysees te lunchen en rond te kijken. Vergapen aan vrouwen met bizar hoge hakken, driftige zakenmannen met koffers of zwervers zonder schoenen die hun kinderen laten bedelen. Alle leerlingen komen steeds allemaal geweldig goed op tijd op de verzamelplek, alleen mevrouw van de Weg? Die was zo verzonken in haar Creme Brulee dat ze tijd vergat en iets te laat kwam.. Vliegensvlug namen Kylian en Bram de leiding in de metro en wisten ons naar Pere la Chaise te vervoeren, waar we rustig tussen de graven rondgedoold hebben. Geweldig grote graven gezien van Jim Morrison, Karel Appel, Edith Piaf en Jean Baptiste Moliere. Voor de 1 een droom (Mevrouw van de Weg en Mevrouw Jans), voor de ander een nachtmerrie (Lisa van Os en Hylke). Na het grafgedeelte gingen we als groep uiteen: Mevrouw Jans en Mevrouw van de Weg gingen met een aantal naar de film 'We are the Millers' en Meneer Snieder ging met de leerlingen die Frans in hun pakket hebben naar de voorstelling 'De Kale zangeres'. Wederom onder de duidelijke leiding van Bram en Kylian de metro in, waar de filmgroep met een grote bak popcorn zich installeerden in een cinema op de Champs Elysees en de theatergroep uit eten gingen en naar de voorstelling.

Na de film en voorstelling was het inmiddels 20.30 uur, hoog tijd om terug te gaan naar de bus. Wederom de metro, dit keer wél iedereen er in 1 keer in, en hop, naar de bus en terug naar de camping. Alleen eenmaal in die bus hing er toch een raar luchtje. Meneer Snieder was 'even' vergeten zijn rauwe melk kaasje uit de bus te halen, die over was gebleven van de Picknick. Allerlei geklaag en ijzingwekkend gezeur... Ach. Pubers... Maar nee: de kaas stond echt al ruim een dag in volle glorie in de bus, met bijbehorend aromatisch effect. Echt dat Frankrijkleven gevoel, zullen we maar zeggen! Het was een ongelooflijk geslaagde dag, de sfeer was goed, we hebben ontzettend gelachen,(Mevrouw van de Weg haar mascara er helemaal af) wat geklaagd, elkaar verloren en gevonden en weer op een andere manier leren kennen. Maar van 08.30 uur tot 21.00 uur..... Da's toch best lang. Nu op tijd naar bed en morgen weer vol energie op naar de Notre Dame en het Louvre en 's middags voor velen het lang verwachte moment: SHOPPEN EN LANGDURIGE VRIJE TIJD! Welterusten!